Omurga Kırıkları
Omurga ve omurilik yaralanmaları özellikle genç nüfusu etkileyen yaralanmalardır. Hastaların büyük bir kısmı 18-25 yaş arası hastalardır. Erkekler kadınlara göre 4 kez daha fazla omurga kırığı geçirme riskine sahiptirler. Trafik kazaları ve yüksekten düşme en sık nedenleridir. Bu yaralanmalar neticesinde felç gelişebilir ve ciddi sosyo-ekonomik problemlere neden olabilir. Kırıkların % 5-10’u boyun omurlarında, %70’i sırt ve bel omurlarında ve geri kalanı diğer omurlarda görülür. En sık yaralanan bölge sırt ve bel omurlarının birleştiği bölge hareketsiz omurganın hareketli omurgaya döndüğü bölgesindedir (torakolomber bölge). Kırık omurun ön bölümünün çöktüğü kompresyon (çökme) kırıkları en sık görülen kırıklardır. Omurun orta kolonuna kırık uzanırsa patlama kırığı gelişir. Patlama kırıklarında omurilik yaralanması ve felç riski vardır. Daha ağır yaralanmalarda kırıklı çıkık gelişebilir. Tanıda direkt radyografi, Bilgisayar tomografi, Manyetik Rezonans görüntüleme (MRG) yöntemleri kullanılır. Çoğu kompresyon kırığı konservatif yöntemlerle (Alçı, Korse, Yatak istirahatı vs.) tedavi edilebilir. Kırıklı çıkıklar çoğunlukla cerrahi tedavi gerektirirler. Çökmenin fazla olduğu durumlarda, kırıklı çıkık vakalarında ve omurilik felci durumlarında cerrahi tedavi gerektirir. Buradaki amaç, kırık omurganın metal enstrümanlar kullanarak tesbit edilmesi ve dondurulmasıdır. İşlem omurganın ön veya arka tarafından yapılabilir. Ayrıca omuriliğe bası yapan kemik fragmanlar ameliyat esnasında çıkartılarak omurilik üzerinde olan baskı kaldırılır.
